തോല്‍പ്പാവക്കൂത്ത്, കൂടിയാട്ടം, കൂത്ത് എന്നീ പരമ്പരാഗത കലാരൂപങ്ങളില്‍ രാമായണത്തിന്‍റെ സ്വാധീനവും അവതരണവും താരതമ്യാത്മകമായി വിശകലനം ചെയ്യാനാണ് ഈ പഠനത്തില്‍ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്. കേരളത്തിന്‍റെ സംസ്കാരത്തിലും ആചാരവിശ്വാസങ്ങളിലും വലുതായ സ്വാധീനമുള്ള രാമായണത്തിന് കേരളീയകലകളിലും സാഹിത്യത്തിലും നിര്‍ണായകമായ സ്വാധീനമുണ്ട്. കേരളത്തിന്‍റെ സമ്പന്നമായ കലാപാരമ്പര്യത്തിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചാല്‍ തന്നെ, രാമായണം അനേകം കലാവിഷ്കാരങ്ങള്‍ക്ക് ആധാരമായിരിക്കുന്നത് കാണാം. എന്നാല്‍ ഓരോ കലാരൂപവും രാമായണത്തെ ആവിഷ്കരിക്കുന്നത് അതിന്‍റേതായ രീതിയിലാണ്. കേരളത്തിലെ പരമ്പരാഗത പാവകളിയായ തോല്‍പ്പാവക്കൂത്ത് അഥവാ നിഴല്‍പ്പാവക്കൂത്ത് കമ്പരാമായണപാഠത്തെയാണ് ആധാരമാക്കുന്നത്. അതേ സമയം, കൂത്തും കൂടിയാട്ടവും സംസ്കൃതരാമായണനാടകങ്ങളെയാണ് രംഗത്തവതരിപ്പിക്കുന്നത്. പാരമ്പര്യം കൊണ്ടും സമകാലികരംഗവേദിയ്ക്കനുസൃതമായി നവീകരിച്ചതു കൊണ്ടും കേരളത്തിന്‍റെ രംഗകലകളുടെ ചരിത്രത്തില്‍ സവിശേഷമായ സ്ഥാനം തോല്‍പ്പാവക്കൂത്ത്, കൂടിയാട്ടം, കൂത്ത് എന്നിവയ്ക്കുണ്ട്. ക്ഷേത്രകലകളായിരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ അവയുടെ സൗന്ദര്യാത്മകത അവയെ ക്ഷേത്രമതില്‍ക്കെട്ടുകള്‍ക്ക് അപ്പുറത്തേക്ക് നയിച്ചു. പാവകളുടെ നിഴലാട്ടമാണ് തോല്‍പ്പാവക്കൂത്തെങ്കില്‍ കലാകാരന്‍മാരുടെ നേരിട്ടുള്ള അഭിനയമാണ് കൂത്തിലും കൂടിയാട്ടത്തിലും രംഗത്ത് നടക്കുന്നത്. ഇവ കേരളത്തിലെ രാമായണാവിഷ്ക്കാരങ്ങളുടെ ഭാഗമാണ്. പല അംശങ്ങളിലും സമാനതകളുണ്ടെങ്കിലും ഓരോന്നും തനതായ സ്വത്വമുള്ളതാണ്. ഇവിടെ, ഈ കലകളുടെ ചിട്ടകള്‍, സൗന്ദര്യാംശങ്ങള്‍, അവതരണപാഠങ്ങള്‍ എന്നിവ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ രാമായണത്തെ എപ്രകാരമെല്ലാമാണ് രംഗത്താവിഷ്കരിക്കുന്നത് എന്നു മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിയക്കുകയാണ് ഈ പഠനത്തില്‍.
